ምዕራፍ ሁለት- ትንሣኤ የማይቻል አይደለም

       እንግዲያው የትንሣኤን ጉዳይ እኔ እንዳመለከትኩት እንየው፤ አለማመን ሁሉ ከፌዘኝነትና ከቸልተኝነት የሚነሳ ካልሆነ፡ ነገር ግን ከአንዳንዶች አዕምሮ ከጠንካራ አስተሳሰብ የሚመነጭና ለእውነት በሚገባ እርግጠኝነት የተደገፈ ከሆነ  መልካም ነው፤ ከእነርሱ አለማመን ጋር የተዛመደው ይህ ነገር በራሱ ለእምነት የማይጠቅም ሆኖ ከታያቸው ሚዛናዊ መሆንን ያስጠብቃል፤ ነገር ግን ሊካዱ የማይገባቸውን ነገሮች መካድ ስለ እውነት ጠንካራ ፍርድን ማኖር የማይችሉ ስዎች ተግባር ነው፡፡

    ስለዚህ እነዚያ ትነሣኤን በተመለከተ የማያምኑ ወይ የሚጠራጠሩ የራሳቸውን አመለካከት ለመፍጠር በችኮላ ከተቀበሉት ማንኛውም እይታ ሳይሆን እንዲሁም ሰዎችን ቸልተኛ ከማድረግ ሳይሆን ነገር ግን የሰዎች መገኛ ያለ ምክንያት ነው ለማለት ወይም የነገሮችን ሁሉ ምክንያት ለእግዚአብሔር በመስጠት በዚህ የእምነት ርእስ ላይ ያለውን መርሕ በዝግታ ለመጠበቅ ከዚህም በመነሣት ትንሣኤ ፈጽሞ የሚሆን እንዳልሆነ የመግለጽ ሓላፊነት አለባቸው፤ እነርሱ ለእግዚአብሔር ትንሣኤ የማይቻል መሆኑን ማሳየት ከቻሉ ወይ ትነሣኤ  የሞቱ ወይም ወደ ክፍልፋይነት የተበታተኑ ሰውነቶችን እንደገና አንድ ዓይነት ማድረግ እና መሰብሰብ ከእግዚአብሔር ፈቃድ በተቃራኒ መሆኑን ማሳየት ከቻሉ ይሳካላቸዋል፡፡ እነርሱ ይህን ማድረግ ካልቻሉ እንግዲያውስ ከዚህ እግዚአብሔር የለሽ አለማመን እና ምስጢራዊ ነገሮችን ከመዳፈር ያቁሙ፤ እነርሱ ትንሣኤ አይቻልም ወይም ከእግዚአብሔር ፈቃድ ጋር አይሄድም ሲሉ አውነትን እንደማይናገሩ እኔ ቀጥዬ ከምለው በግልጽ ይታያልና።

   አንድ ነገር ለሰው ፈጽሞ የማይቻል ነው የሚባለው እርሱ ምን እንደሚሠራበት (ሠ- በማጥበቅ ይነበብ) የማያውቅ ከሆነ ወይም የሚታወቀውን ነገር በአግባቡ ለማከናወን በቂ ኃይል /ሥልጣን ከሌለው ነው፡፡ መሠራትን(ሠ- በማጥበቅ ያንብቡ) ስለሚፈልግ ነገር ምንም ዕውቀት የሌለው ሰው ዕውቀት አልባ የሆነበትን ነገር መሥራት ወይ መሞከር ፈጽሞ አይችልም፡፡ እንዲሁም ምን በምን እና እንዴት እንደሚሠራ አሳምሮ የሚያውቅ ነገር ግን  ምንም ኃይል የሌለው ወይ በቂ ኃይል የሌለው ሰው ጥበበኛና ኃይሉን ያገናዘበ ከሆነ ሙከራውን እንኳ አያደርግም፡፡ እንዲሁም በጥልቀት ባለማሰብ ከሞከረው ዓላማውን አይፈጽምም፡፡

   ምንም እንኳ  በተፈጥሮው መሠረት  ከዩንቨርስ ጋር የተዋሐደውን እንደገና መለየት ለሰዎች ፈጽሞ የማይቻል መስሎ ቢታይም ነገር ግን  ስለሚነሱ ሰውነቶች ተፈጥሮ (ስለ አጠቃላይ አካላት ስለያዟቸው ነገሮች) ወይም እያንዳንዷ የሟች ነገር የምታልፍ መሆኗን ከአካሎች ምን እንደተቀበለችና አብሯት ወዳለ ምን እንደተላለፈ   አላዋቂ መሆን ለእግዚአብሔር አይቻልም፡፡

ከቀድሞ እንግዳ የሆኑትን የሰዎች ሰውነት ሊይዛቸው ስለ ሚገቡ ነገሮች ተፈጥሮ   ወይም ለሰው ልጅ ሰውነት መሠራት አስፈላጊ ናቸው ያላቸውን ነገሮች ስለሚወስድባቸው አካላት የተሰወረበት ካልነበረ ሁሉም ካለፈ በኋላ እያንዳንዷን አካል ለማዘጋጀት ስለተጠቀመባት እያንዳንዷ ነገር ሕልፈት አላዋቂ አይሆንም። በኛ ዘንድ ከሚገኙት ነገሮች ስርዓት አንጻር እና እኛ ስለ ሌሎች ነገሮች ከምንሰጠው ፍርድ  አንጻር ከተመለከትነው ሕልፈት ስላላገኘው ነገር ቀድሞ ማወቅ ትልቅ ነገር ነው፤ ከእግዚአብሔር ኃይልና ጥበብ አንጻር ካየነው ግን ሁለቱም ያልሆኑ ነገሮችን እንደሚሆኑ ቀድሞ ማወቅና ሆነው ያለፉ ነገሮችን ማወቅ እኩል ቀላል ናቸው።

አቴናጎራስ